ROBERTO SERRANO: PERÉN HE QUIESTO FER BELLA COSA DIFERÉN AINTRO D'A MOSICA FOLK ARAGONESA

Como continazión d'a zilebrazión d'os trenta años d'a creyazión de l'asoziazión, dimpués d'a esposizión que se fazió en Casa Morlans y as charradas que nos dioron Fernando Romanos, Chusé Aragüés y Ricardo Párraga, Fablans ha parau un ziclo de conferenzias en as cualas cuantos miembros y ecsmiembros de l'asoziazión mos rezentarán cómo han achuntau l'aragonés a o suyo treballo diyario y a la suya traza de bida.

A primera d'istas charradas se zelebró o pasau diya 16.03.2013 en o Zentro Zebico Salvador Allende y tenió como prenzipie a Roberto Serrano, miembro de A Orquestina d'o Fabirol y sozio fundador de Ligallo de Fablans en l'año 1982.

Antis d'empezipiar a charrada de Roberto bi abió una chicota remeranza d'o rezientemen feneixiu Francho Tierra, tamién sozio fundador de Fablans, con a procheuzión d'un bidio y a leutura d'una poesía.


Roberto nos rezcentó a suya relazión entre a luenga aragonesa, a mosica, a cultura y a suya bida. D'as influyenzias mosicals, d'as presonas y d'os motibos que li marcoron y que le leboron a querer fer, y estar, bella cosa diferén aintro d'a mosica folk aragonesa. Un d'os prenzipals motibos yera fuyir d'a ixota, que tamién le fa goi, como unica manifestazión cultural propia d'Aragón. Unatro, deseyar que a suya mosica fese que publico y tañedors coesistisen en o mesmo espeutaclo como l'aconseguiban fer antesmás os mosicos que recorreban os lugars de borina en borina y que con pocos meyos aconseguiban que tot o lugar bailase y desfrutase, no un puesto an que uns tañen as suyas piezas debán d'una chen que nomás mira y remaneix queda. Tamién charró de presonas que le han marcau en o personal y en o mosical. Asinas nos charró de Labordeta, que estió mayestro suyo en l'instituto, d'a casual trobada con o zaguer d'os mosicos d’Acumuer, d'o disco Chicotén, de Hato de Foces y de muitos atros. Y, tamién, como coseta eszepzional dica ixa calendata, querer que as letras d'as suyas cantas estasen nomás que en luenga aragonesa ya que, fueras de chicotas cosetas que ya s'eban feito y que no eban plegau en o gran publico por estar grabazions limitadas a un puesto concreto u un par de cantas en bel disco, dengún no eba feito mosica de raso en aragonés. Toda la charrada estió replena de mazadas que le, u millor, les han pasau como colla mosical, dende os suyos orichens dica güe. D'as primeras quedadas ta bailar y tañer en a plaza Santa Cruz, d'os primers conziertos, etz.

Tristamén o tiempo pasó ascape, plegó a ora de zarrar o zentro zebico y Roberto encara teneba muitas cosetas que contar y as numerosas personas que se'n eban amanau ganas de seguir ascuitando-le-ne, por o que s'improbisó una chicota charrada-zena que continó en a siede de Fablans.

Antonio Brosed y Ricardo Párraga.
Redazión d'o blog. 

No hay comentarios:

Publicar un comentario