Un esclavo de a paz.

(foto: elperiodicodearagon.com)


Emilio no yera naxiu en Echo y sin dembargo escribió en ixe aragonés tan fino que embabiecaba á toz y todas. No teneba intreses dreitos ni con regantes ni con montañeses afeutaus por entibos pero luitó por els. No amenistaba matar-se a cabeza poniendo-se de Chustizia y consiguió apañar-li a vida á una ripa d’aragoneses.

Y antimás d’ixo, escultor, politico, avogau, poliglota y asaber-las cuántas cosas mas, perén mirando a paz entre as personas, as cosas y as ideyas.Allora, istas deleras entre republicans y monarquicos no s’estilaban, pero á la fin de os ochentas, por echar risas, en as cuadrillas de chovens que yeran de borina por as carreras de Zaragoza, belún chilaba “Emilio Gastón, rei d’Aragón!


Sin ixublidar o que fizo por os movimientos sozials y a dinnidat de os  montañeses, o que mas nos pertoca en Fablans ye a faina suya en o tocante á la escritura en aragonés cheso. Un tipo que sabeba fer papiroflexia con as ideyas, as palabras, os tetulos, as frases, as obras enteras. Un malabarista de a maquina d’escribir. A vez zaguera que lo sentí rezitar uno d’ixos poemas eternos suyos fuo en Echo capetal, en una entrega de diplomas de Fablans. Teneba ixa fazilidat que tienen bien pocos de fabricar versos en forma de montaña chesa (que no pas rusa). Newton cuentra Gastón, puyando y baxando sin tener guaire siguro si acabariamos antis d’ora.

Pluriempleau de a vida, tocó toz os pitos que se trobó y sabió fer que sonasen afinaus. Esclavo de a paz dende a clandestinidat d’allora dica la democrazia actual, s’obligó á vivir regalando parabiens á tot estrús, á obedexer os amos suyos (nusatros) y fer que no reñísemos. Bai, un sinvivir.

S’ha quedau esqueferau, quedo, aburriu de seguras, pero luego parará cuenta que fuo modelo pa muitos de nusatros, ombre con rasmia, guida espritual, mayestro en l’arte de a guerra pazifica. No li vagará de cusirar-nos á toz que queremos luitar dende a paz por un Aragón digno aintro d’un mundo digno.

Vas dao si pensabas escansar-te.
Chan Baos. 
President de Ligallo de Fablans Zaragoza







No hay comentarios:

Publicar un comentario